Van het Noorder-eiland naar het Zuider-eiland

Hier weer een reisverslag van ons uit het adembenemende Nieuw-Zeeland. Het lijkt wel of het steeds mooier wordt…..en eigenlijk is dat ook wel zo :-) Inmiddels zijn we beland op het Zuider-eiland. Het eiland van de ‘Lord of the Rings’; Frodo, Ghandalf, de hobbits,……Helaas Jan, maar we hebben nog geen hobbits gespot, maar we kwamen toevallig wel Gollum tegen en we hebben een mooi plaatje van hem kunnen schieten..

Donderdag 12 november (Plimmerton-Picton)
Vandaag gaan we het Noordereiland alweer verlaten, time flies when…… :-) Op naar het 2e deel van onze vakantie.

We moesten rond 13.00 uur bij de ferry zijn, dus vooraf zijn we Wellington nog even ingegaan. Op zoek naar het hoogste punt van de stad voor het schieten van wat leuke plaatjes. Toch maar op tijd weer richting de ferry gereden, want die willen we natuurlijk niet missen.

De tocht van Wellington naar Picton (Zuidereiland) duurt 3 uur. We dachten dat het weer redelijk goed was, maar toen we echt de zee op gingen, waaide het toch wel heel hard en dat voel je goed, kan ik je melden ondanks dat het een redelijk grote boot is. Dat was even wennen.

Na ongeveer een uurtje op open zee, kwamen de Queen Charlotte Sounds van het Zuidereiland al in zicht. Wat een mooi stukje natuur weer!! We hebben ons goed vermaakt het laatste uurtje voorop het dek in het zonnetje!! Het was overigens wel flink koud, maar ach met 6 lagen kleding en een muts op viel het wel mee ;-).

Onze lodge was ook in Picton. We hoefden dan ook vanaf de ferry maar 5 minuutjes te rijden. ’s Avonds hebben we in de haven van Picton (super) gegeten. Een heerlijk plaatselijk wit visje (ben de naam alweer vergeten) vers uit de zee met een heerlijke plaatselijke Sauvignon Blanc, mmmmm!!! Aan dat laatste begin ik (Nic) al aardig verslingerd te raken.

Vrijdag 13 november (Picton-Motueka)
Het plan was om vandaag een stukje van de Queen Charlotte Track (totaal 67 km) door de Queen Charlotte Sounds te lopen, maar aangezien de weersvoorspellingen niet heel erg goed waren voor na de middag en Maart zijn enkel nog niet heel erg goed voelt, hebben we toch maar besloten het niet te doen.

Toch wilden we graag vandaag nog even wandelen. Uiteindelijk is het een wandeling van 1,5 uur geworden in de omgeving (bergen) van Picton.

We werden vanmorgen wakker met een strak blauwe lucht en een heerlijk zonnetje, naarmate de ochtend vorderde werd het bewolkt. Na de wandeling werd het toch weer strak blauw en scheen de zon volop.

Onze volgende bestemming voor vandaag was Motueka (Abel Tasman National Park), 2,5 uur rijden, maar vonden het eigenlijk zonde om met dit heerlijke weer in de auto te gaan zitten, dus hebben we lekker een terrasje gepakt en heerlijk in de haven op het grasveld gelegen. Even genieten van het voorjaarszonnetje. Ineens kwamen er vanuit de bergen hele donkere wolken tevoorschijn en eigenlijk zijn we meteen naar de auto gelopen (5 min.). Voordat we bij de auto waren, begon het vanuit het niets ontzettend hard te waaien. Er vloog van alles over de straat. Er is hier niet zo veranderlijk als het weer..

Op weg naar Motueka veranderde het weer naar een blauwe lucht met zon. Er is hier echt geen pijl op te trekken. We reden door de Marlborough Sounds. In dit gebied zijn ontzettend veel wijngaarden te vinden, voornamelijk bekend om zijn Sauvignon Blanc. Erg leuk om te zien.

Hier in Motueka zijn we in een leuk hostel terecht gekomen, waar we drie nachten blijven. Met huisjes achter in de tuin en met de allerlei fruitbomen rondom deze huisjes. We zijn er alleen nog niet achter wat voor bomen er precies allemaal stonden, er hingen nl. veel vage vruchten aan de diverse bomen. Ze hebben hier best wel veel aparte groente en fruitsoorten waarvan wij de namen nog nooit hebben gehoord.

Morgen staat er een boottochtje en een wandeling door het Abel Tasman Park op het programma. De weersvoorspellingen voor morgen zijn erg goed. We treffen het tot nu toe echt goed!!

Zaterdag 14 november (Motueka)
En inderdaad de dag startte zonnig. Later op de dag kregen we wat bewolking, maar dat mocht de pret zeker niet drukken.

Rond 9.30 uur moesten we in Kaiteriteri zijn bij de boot die ons bij het beginpunt van de wandeling zal gaan brengen. Na ongeveer zo’n 2 uur te hebben gevaren langs de Abel Tasman Coast en wat zeehondjes te hebben gezien kwamen we aan bij Medlands Beach. Overigens is de Abel Tasman Coast een erg mooie kust, mooie gele/oranje stranden en een blauwe zee, mmm daar krijg je echt een zomer gevoel van! Het Abel Tasman National Park is overigens vernoemd naar, tja… Abel Janszoon Tasman, een Nederlandse ontdekkingsreiziger die vaarde voor de Verenigde Oost-Indische Compagnie. In 1642 ontdekte hij Nieuw-Zeeland.

Bij Medlands Beach zijn we de track gestart die loopt tot aan Anchorage bay, daar zullen we aan het einde van de middag weer worden opgehaald door de boot. De tocht was zo’n 10 km en liep door het bos in het verlengde van het strand. Wij hadden verwacht meer op het strand te zullen lopen, maar toch was het zeker een mooie en trouwens ook een gezellige tocht. We hebben de tocht namelijk samen met Frank en Tanja gelopen, onze buren in het hostel in Motueka, een leuk stel uit Schiedam. Misschien dat we ze later tijdens onze reis nog een keertje tegenkomen, want je weet hier maar nooit.

Weer aangekomen in het hostel, hebben we lekker een stokbroodje, diverse kaasjes, zalmpje en een wijntje gehaald en hebben heerlijk in de tuin van het hostel genoten van het zonnetje tot hij onderging. Het einde van een leuke, mooie en geslaagde dag.

Zondag 15 november (Motueka)
Vandaag wilden we graag een dagje kayakken langs de Abel Tasman coast, dat leek ons wel wat. Dit zijn begeleide dagtochten, aangezien het op zee is. Maar helaas zit het weer deze dag niet echt mee, het is bewolkt, regenachtig en best fris, dus leek het ons beter om dit maar te vergeten. Balen, maar ja het is niet anders.

Later zijn we de auto ingestapt en langs wat plaatsjes gereden rondom het Abel Tasman park. Onderweg nog even een kijkje genomen bij het monument van Abel Tasman, aan de kust van Pohara (Takaka). Dit monument is in 1970 door koningin Juliana gedoneerd. Toen we weer bij het hostel aankwamen, scheen inmiddels het zonnetje en was het weer heerlijk toeven buiten in de tuin.

Wat grappig was hier in de supermarkt van Motueka dat er Bolletje kruidnootjes te krijgen zijn, maar nou net niet die Bolletje chocolade kruidnootjes die ik zo lekker vind, mmm balen…. Je ziet ook al allerlei kerst artikelen in de winkels liggen..erg vreemd idee dat het hier zomer is met kerstdagen…

Maandag 16 november (Motueka-Hokitika)
Vandaag moeten we weer vertrekken uit Motueka, op naar Hokitika aan de West kust van het Zuidereiland. Weer een redelijke trip van 4 uur, dus ’s ochtends zijn we lekker vroeg vertrokken. De ipod weer aangesloten op de autoradio,lekker meezingen met Jan Smit, Guus Meeuwis, top40, enz. (Niels bedankt :-) )en voordat we het wisten waren we al weer op de volgende bestemming.

We hebben een leuk huisje getroffen op een klein vakantieparkje aan het strand. Na ons spulletjes te hebben uitgepakt, zijn we naar het strand gelopen, even uitwaaien na de lange rit. De zee is hier flink ruig en er ligt heel veel aangespoeld hout (grote boomstronken) en zwart zand. Een mooi gezicht. Weer een hele andere kust als bij het Abel Tasman park.

Na een hapje te hebben gegeten in Hokitika, hebben we nog even genoten van de sauna op het park. Daarna snel ons mandje ingegaan, want morgen hebben we weer een mooie tocht op het programma staan. Later meer…. :-)