Akaroa, Hanmer Springs, Kaikoura en Christchurch

Hallo allemaal,

We hebben wat relaxte dagen achter de rug, dus meer tijd gehad om ons reisverslag bij te werken.

Hieronder de laatste dagen van onze trip in Nieuw-Zeeland. Een klein verslagje van ons laatste weekje in Australie volgt zsm, tijd genoeg in de lucht ;-)

Wij stappen morgenmiddag rond 15.30 uur plaatselijke tijd (9 uur later dan NL tijd) op het vliegtuig en hopen rond 6.30 uur zondagochtend te landen op Schiphol.

Jullie veel plezier met de Sint morgen! Spannend!


Woensdag 25 november (Dunedin-Akaroa)
Vanmorgen zaten we alweer om 07.30 uur in de auto. We hadden een reis van 5,5 uur voor de boeg en aangezien ze erg goed weer op gaven, wilden we graag redelijk vroeg aankomen in Akaroa. De reis verliep voorspoedig, rond 13.30 uur kwamen we aan in The Wilderness Bed & Breakfast in Akaroa. Yvette, zet hem zeker op je lijstje!! Echt top hier, schitterend huis met 4 kamers, alles in de Engelse countrystyle, erg mooie tuin en super vriendelijke mensen Jim en Liz. Jim was, voordat ze startte in 2000 met de B&B, officier in het NZ leger en Liz was verpleegster. Wat hebben we het weer getroffen met dit weer (zon en een graadje of 23) en deze plek!!

Akaroa is overigens een heel klein plaatsje met ca. 600 inwoners, maar in de zomer komen er ongeveer 14.500 (vooral lokale)vakantiegangers bij. Het ligt op de Banks Peninsula, het schiereiland onder Christchurch, welke is ontstaan door een vulkaanuitbarsting. Nieuw-Zeeland ligt op de breuklijn van twee aardplaten, vandaar dat NZ altijd erg actief is qua vukaanuitbarstingen ed.

Al ver van tevoren zagen we Akaroa vanuit de bergen liggen. Het is een heel gezellig Frans dorpje, ja idd het klopt echt, we zijn van een Schotse stad naar een Frans dorpje gegaan. In 1833 heeft een Franse kapitein, ben even zijn naam vergeten ;-) het plaatsje gekocht van de Maori’s. De Franse invloeden zijn duidelijk te zien, aan de straatnamen, gerechten in de eettentjes, etc. Grappig!

Na de hartelijke ontvangst van Jim en Liz en na het bewonderen van het huis, de tuin en onze kamer, zijn we een wandeling door Akaroa gaan maken. Na ’s avonds een heerlijk hapje te hebben gegeten bij Ma Maison met de ondergaande zon, zijn we teruggegaan naar het B&B. Normaal gesproken drinken Jim en Liz een wijntje (hun eigen wijn van hun wijngaard achter het huis) met hun gasten, maar ze hadden een Christmasparty, dus David (een vriend van hen) pastte op het huis. Wij hebben heerlijk saampies een wijntje gedronken in de wijngaard. Wat was het weer een heerlijke dag, geweldige plek, waanzinnig weer, super!! Jammer dat we hier maar één nachtje kunnen blijven, maar ja we moeten verder naar nog veel meer moois!


Donderdag 26 november (Akaroa-Hanmer Springs)
Vanmorgen stond er voor ons een heerlijk ontbijtje voor ons klaar, gemaakt door Jim, want Liz had andere afspraken. Super lekker, wat werden we verwend. Na nog even te hebben gekletst met Jim over van alles en nog wat (oa over Maleisië, waar ze 2 jaar gewoond hebben) zijn we vertrokken richting Hanmer Springs.

Na aankomst in ons motel zijn we lekker buiten een boekje gaan lezen, want het was nog steeds heerlijk weer! Hanmer Springs ligt overigens in de bergen, in de winter is het een wintersportplaats. Aan het einde van de middag hebben we nog een wandeling rondom Hanmer gemaakt en heerlijk een hapje gegeten in een ‘apres ski tent’.

Vrijdag 27 november (Hanmer Springs-Kaikoura)
Vandaag stond er een Whalewatch tour in Kaikoura op het programma, waar we aansluitend ook een nachtje zullen slapen. Dus al redelijk vroeg vertrokken richting Kaikoura, 2 uurtjes rijden. We hebben inmiddels al een hoop zeedieren gezien, maar degene die we vanmiddag hopen te gaan zien, staat nog niet op ons lijstje. Het gaat om de ‘Spermwhale’ (oftewel de tandwalvis), één van de grootste walvissen ter wereld en een kampioen duiker. Ze duiken 118 mtr. per minuut!! Ze zijn tussen de 18 en 20 meter lang en wegen rond de 60 ton. Deze Spermwhales eten o.a. squid (pijlinktvis) en deze komen in grote hoeveelheden voor in de baai van Kaikoura en dat maakt deze plek dus uniek om de Spermwhales te bekijken.

Een aantal mensen die hier al waar geweest, hadden ons de tip gegeven om medicijnen in te nemen tegen zeeziekte, aangezien je echt de open zee opgaat. Dus voor de zekerheid hebben we maar pilletjes gekocht en ingenomen en waarschijnlijk heeft het gewerkt, want we hebben beide geen last gehad en dat terwijl er toch aardig wat witte lijkjes met (volle) kotszakjes op de boot zaten.

We hadden dubbel geluk vandaag. Vanmorgen waren namelijk al tochten geannuleerd vanwege de te wilde zee. En dan krijg je ook nog een Spermwhale te zien, nou wat wil je nog meer. Voor de bemanning is het overigens wel even een gezoek, want die beesten zwemmen natuurlijk razend snel en kunnen 2 uur onder water blijven.

Op een gegeven moment mochten we van onze stoelen af, want ze dachten dat er misschien wel eentje boven zou komen in het gebied waar we waren. Wij wachten vol spanning…., maar niets… Ineens kregen we sein, zo snel mogelijk weer op je plek gaan zitten, want er komt er eentje naar boven, maar verderop. Voordat iedereen zat, ging de boot al vol gas naar de betreffende plek. En ja hoor, daar lag hij het immens grote beest, nu moet ik zeggen wij zagen alleen een metertje of 10 van hem boven water denk ik, dus kun je nagaan. Hij lag even een minuutje of 5 op adem te komen, z’n zuurstofvoorraad weer op peil te brengen en daarna dook hij weer de diepte in, maar voldoende tijd voor het schieten van wat mooie plaatjes! Super moment weer om zo’n groot beest in het echt te zien.

Er waren verder geen walvissen meer in de buurt, dus op weg naar de Dusky dolfijnen. Hele kleine en vooral super snelle speelse diertjes. Daardoor gewoon bijna niet te fotograferen, volgens mij deden ze het erom ;-) Het waren er wel honderden! Je wist niet waar je kijken moest. Erg leuk!!

Rond 16.00 uur waren we weer terug in de haven. Er waren een hoop mensen heel blij dat ze weer voet op de wal konden zetten. Daarna nog even door Kaikoura gelopen en s’avonds een hapje gegeten. Nadat we terug waren in ons huisje, onze telefoons aangezet. Dit doen we eigenlijk de hele reis alleen ’s ochtends en ’s avonds even. En warempel ik had 3 gemiste oproepen van Liesbeth, van een uurtje of 8 geleden, hè, nee dat meen je niet!!! Dat kan niet waar zijn! En ook Maart had een aantal gemiste oproepen! Snel een sms gestuurd dat we zsm zouden proberen op Skype te komen, helemaal hyper natuurlijk, maar al snel belde Liesbeth mij zelf mobiel, want ze lag in het ziekenhuis en Skype ging dus nog niet lukken. Het was even slikken toen we contact hadden. Je hebt een neefje gekregen een uurtje of 8 geleden, maar jij zit aan de andere kant van de aardbol, heel gek idee en eigenlijk bijna nog niet te geloven, omdat je het nog niet kan zien. Maar het schijnt een mooi klein mannetje te zijn van 6 pond en hij drinkt en slaapt goed. Gelukkig is alles goed gegaan en hopen ze beide zsm naar huis te mogen. Snel nog even gebeld met de nieuwe opa en oma en daarna snel proberen te slapen.

WOW, dat was een rare dag zo!! Na weer een mooi hoogtepunt van onze vakantie hier bij de kiwi’s en nog een groter hoogtepunt thuis. We zijn heel benieuwd naar het klein ventje, maar ook naar ons vervolg in Australië. Helaas komt het einde van onze vakantie bij de kiwi’s nu echt in zicht :-(


Zaterdag 28 november (Kaikoura-Christchurch)
We wilden vanmorgen nog een wandeling in Kaikoura maken, maar helaas regende het volop bij het opstaan en het zag er naar uit dat dit nog wel even zou duren. Dus de spullen maar ingepakt, uitgecheckt en in de auto gestapt richting Christchurch (grootste stad van NZ), ons eindpunt van onze vakantie. Van hier vliegen we naar Australië. De laatste rit met onze Nissan die ons 4 weken lang zonder slag of stoot overal heeft gebracht. Toen we in Christchurch aankwamen stond de teller op ruim 5.000 km.

Na ingecheckt te hebben bij de accommodatie, zijn we de stad in gegaan, rondgelopen langs de oude gebouwen die Christchurch heeft en een hapje gegeten. Na het eten zijn we op zoek gegaan naar een carwash, want we moeten morgen de auto schoon inleveren en dat is hij niet echt meer na 4 weken. Daarna alvast de koffers weer opnieuw ingepakt, want alles wat in de losse tasjes zat, moet nu toch echt weer terug in de koffers of handbagage. Gelukkig hebben we ontdekt dat we in deze studio een weegschaal hebben, dus we kunnen het aantal kilo’s nog even checken vantevoren.

Tot slot nog even naar Paul en Liesbeth gebeld, want we zijn toch wel heel benieuwd of Lies en Jort thuis zijn uit het ziekenhuis en hoe het met ze gaat. En inderdaad zijn ze thuis gekomen en alles gaat helemaal goed!! Als het goed is, is mama bezig met het doormailen van wat foto’s, dus we wachten geduldig af.


Zondag 29 november (Christchurch NZ – Cairns/Australie)
Onze laatste uurtjes op Nieuw-Zeelandse bodem zijn aangebroken. Super jammer om dit adembenemende land te verlaten, maar we realiseren ons dat we een geweldige tijd hier hebben gehad, waanzinnige dingen hebben gezien en dus heel veel mooie herinneringen hebben die we nooit meer zullen vergeten. Het was fantastisch!!

Na te hebben uitgecheckt en een ontbijtje te hebben gehad in de stad, op naar het autoverhuurbedrijf waar we de auto moesten inleveren. Zij hebben ons afgezet op het vliegveld.

Onze vlucht met Quantas naar Sydney had ietsje vertraging, maar dat maakte voor ons niet heel veel uit, want we moeten op Sydney toch nog 3 uur wachten op de vlucht naar Cairns. Na een goede vlucht (het was helder boven NZ, dus we konden onderweg nog heel veel zien) aangekomen op Sydney uiteindelijk een uur later. Dus we hadden nog 2 uur voor onze overstap, genoeg zou je denken, nou niet echt. Er stonden enorme rijen voor de paspoortcontrole om uberhaupt het land in te komen, tja ze hadden personeelstekort, vandaar al die vertraagde vliegtuigen, dat krijg je er van.

Nog net op het nippertje waren we op tijd bij de gate. Uiteindelijk had ook dit vliegtuig een half uur vertraging, maar aangezien we meewind hadden en ze wat minder brandstof hadden getankt dan normaal, waren we maar 10 minuutjes later op Cairns. Pfff en toen gingen de vliegtuigdeuren open, jeetje wat een hitte! Het was om 10 uur ’s avonds nog 28 graden. Het koelt hier dan ook ’s nachts maar een graadje of 8 af. Na 10 minuutjes rijden waren we al bij ons hotelletje, ingecheckt, kamer gecheckt op spinnen, slangen, insecten, enz. Haha…. :) Tja de dieren zijn hier wat tropischer dan in NZ. Eng idee, maar ze zeggen dat het heel snel went, dat hopen we dan maar. Eerst lekker slapen….