Drie dagen Yogya...

Hallo allemaal,

Daar zijn we dan eindelijk. We hebben een druk weekje achter de rug! We zijn gewoon verder gegaan in het ritme van thuis ;-) Met ons gaat alles super goed hier! We hebben al een hoop mooie dingen gezien en ook hebben we al vele indrukken opgedaan van de Indonesische cultuur, die zoveel anders is als die van ons! En de Indonesische mensen zijn echt super vriendelijk!

En niet te vergeten we zijn nog steeds gezond! Nog geen last van de vele bijwerkingen die 1 op de 10 krijgt van de Malarone (malaria tabletten) en nog geen last gehad van verkeerd eten of drinken. Dus al met al met al, wij zijn weer op en top aan het genieten van onze vakantie. Hieronder het verslag van de eerste 3 dagen…


Zondag 22 augustus

Rond 11.00 uur Indonesische tijd (5 uur later dan in NL) zijn we aangekomen op Java en om precies te zijn op het vliegveld van Yogyakarta. Zo’n klein vliegveld, waar je gewoon de trap afloopt net naast de landingsbaan.

Java is overigens het hoofdeiland van Indonesië met de hoofdstad Jakarta. Het is 3x zo groot als Nederland en heeft 114 miljoen inwoners. 90% van de bevolking is Moslim en op het moment dat wij hier zijn, is het Ramadan. Dit houdt hier in dat ze de gehele maand niet mogen eten en drinken tussen 4.00 en 18.00 uur (zonsopgang en zonsondergang).

Na het kopen van een visum op het vliegveld, uurtje later ;-) op zoek naar een taxi die ons naar het hotel kan brengen. Nou Gonda, je had niets teveel gezegd. Ze staan in de rij voor de toeristen. Nadat Maart een mooi prijsje had gemaakt, ja ja hij is inmiddels een echte handelaar, papa kijk maar uit ;-) Handelen is hier overigens heel normaal. Ze weten niet beter. Wanneer je het niet doet, sta je voor aap. Niet echt ons ding, ook omdat het de meeste keren sowieso al om kleine bedragen gaat, maar goed, zij zijn het hier gewend, dus moeten wij ook gewoon meedoen.

Nadat we waren afgezet bij ons hotel en het telefoonnummer van onze chauffeur Edi te hebben gekregen, want hij wilde ons natuurlijk ook wel voor een mooi prijsje de toeristische trekpleisters laten zien de komende dagen, zijn we eerst even wat gaan slapen, want inmiddels hadden we al een uurtje of 24 niet geslapen. We keken trouwens onze ogen uit in het verkeer. Links, rechts overal Becaks (fietstaxi’s) en verschrikkelijk veel brommers. Mocht iemand van jullie ooit nog naar Indonesie gaan, ga NOOIT zelf rijden hier!!! Wat een chaos…...

s' Avonds zijn we een hapje wezen eten bij het Via Via café. Erg leuk cafeetje dichtbij het hotel met prima eten. Ons eerste bordje Nasi Goreng, hoeveel zullen er nog volgen…. :-)


Maandag 23 augustus

Tja, en om 3.00 uur was het dan al zover, oproep voor het 1e gebed van deze dag. We hadden er gisteren al even kennis mee gemaakt, maar nu was het dan toch echt luid en duidelijk. De Moslims bidden 5x per dag, maar dan niet gewoon zachtjes, nee hardop en ook nog door de speakers, dus iedereen kan meegenieten. Ach, inmiddels zijn we er aan gewend, maar in het begin is het wel even wennen. Overigens wel respect voor deze mensen. Een maand lang vasten met zo’n hitte en ook nog eens 5x per dag bidden.

Vanochtend zo lang mogelijk geslapen, maar om half 10 toch maar naar het ontbijt, want anders is het voorbij. En ja hoor natuurlijk weer Nasi Goreng bij het ontbijt ;-), maar gelukkig voor mij ook toast met jam. Na het ontbijt nog even gezocht naar hotels op Bali en daarna toch nog even een korte siësta gehouden. We moeten nog een beetje wennen aan het ritme en de hitte hier en hebben nog wel een beetje last van de jetlag.

Eigenlijk wilde we vandaag nog wel even de Prambanan bezichtigen. Dus Edi, onze taxichauffeur die ons van het vliegveld naar het hotel heeft gebracht, even gebeld en binnen 15 minuten stond hij voor onze neus. Hij bracht ons binnen een uurtje naar de Prambanan. De Prambanan is overigens het grootste hindoeïstische tempelcomplex op Java, gebouwd tussen de 8e en 10e eeuw, de tijd dat men hier in Indonesië nog hindoeïstisch was. We schrokken overigens wel van de schade van de aardbeving van 2006. Dit was nog heel goed te zien, ondanks dat het al 4 jaar geleden is en UNESCO werelderfgoed is. Er waren overigens nog wel hele mooie afbeeldingen te zien op de Prambanan en dat voor 1000 tot 1200 jaar terug.

We keken overigens weer onze ogen uit tijdens de taxirit. Wat een hectisch verkeer. We zagen onderweg voor onze neus een ongeluk gebeuren. Een botsing met 4 brommers, binnen een halve minuut werden de mensen en de brommers van de weg gesleept (letterlijk) en langs de kant van de weg gezet, zodat het verkeer weer door kon gaan. Ze kijken verder niet eens wat iemand voor letsel zou kunnen hebben. How bizar!!

Na het bezoek aan de Prambanan heeft Edi ons weer netjes bij het hotel afgezet. Morgenochtend om 5 uur komt hij ons weer ophalen. We willen graag naar de Borobodur, is een uurtje rijden en gaat om 6 uur open, en aangezien het dan nog heerlijk rustig en redelijk koel is, hebben wij de keuze gemaakt om weer vroeg op stap te gaan.

Gisterenavond was het zo goed bevallen bij Via Via, vanavond daar maar weer een hapje wezen eten. Er zijn hier overigens erg veel Nederlanders te vinden. We durven het eigenlijk niet goed aan om in andere tentjes een hapje te gaan eten, bang om ziek te worden en daar hebben we nu niet echt zin in. Dus we proberen op zoveel mogelijk dingen te letten.

Tijdens het eten raakte we in gesprek met Beng Beng, een wat oudere man, geboren en getogen in Yogya. Hij vertelde ons over de aardbeving in Yogyakarta in 2006, 6.000 mensen hebben dit niet overleefd. De aardbeving was er één van 5,9 op de schaal van richter, maar omdat hij 1 minuut aan hield was hij zeer vernietigend. Hij vond plaats om 6.00 uur in de ochtend. Veel mensen lagen nog in bed en kwamen om in hun eigen huis. Beng Beng is ook zijn huis en restaurant kwijt geraakt na de aardbeving. Hij vertelde ons ook dat er afgelopen zaterdagavond ook weer een aardbeving op 20 km van Yogya had plaats gevonden, 5 op de schaal van Richter. Hij zat op dat moment ook in het Via Via. Hij vertelde dat er totale paniek was. Iedereen rende de straat op. Maar omdat dit maar een hele korte beving was (ca 4 seconden) was er weinig schade. Wij geloofden het eerst niet natuurlijk, maar meerdere mensen hebben het inmiddels bevestigd. Raar idee! Pfff, blij dat wij die avond nog in de lucht zaten…


Dinsdag 24 augustus
Om 04.30 uur liep ons wekkertje af, na natuurlijk al een keer wakker te zijn gejengeld om 3.00 uur. Om 5.00 uur stond Edi weer netjes voor de deur om met ons richting de Borobodur te gaan. Er was onderweg weer van alles te zien. Veel mensen zijn al om deze tijd op de been. Hectiek op de traditionele markt, aan het werk op de rijstvelden (sawa’s), veel palmbomen, bananenbomen, etc.

Om 6.00 uur kwamen we aan bij de Borobodur. Het was een erg mooi gezicht, al lijkt hij op de plaatjes groter dan in werkelijkheid. De Borobodur is overigens een Boedhistisch monument van ongeveer 1200 jaar terug. Ook de Borobodur heeft al aardig wat doorstaan, bomaanslagen, aardbevingen maar daar was niet zoveel van te zien als bij de Prambanan.

Om 9.00 uur waren we weer beneden en reed Edi ons richting het Kraton in Yogya. Het Kraton is het paleis van de Sultan/ koning van Yogya. De huidige Sultan is de tiende. Hij woont nog steeds in dit gebouw met zijn hele familie en zijn hofhouding. Maar een gedeelte van het verblijf is opengesteld voor het publiek. Het was op zich wel grappig om te zien, maar we vonden het niet heel bijzonder.

Daarna heeft Edi ons naar het Waterpaleis gebracht, gebouwd rond 1765 voor de Sultan. Dit paleis zal vroeger erg mooi zijn geweest, maar het is duidelijk aan renovatie toe. Op een gegeven moment kwamen we een leraar (tenminste dat vertelde hij ons) tegen en hij heeft ons een gedeelte van het Waterpaleis laten zien en er van alles over verteld. Het kwam er in ieder geval op neer dat de restauratie inderdaad nodig is, maar dat de Indonesische overheid er geen geld in wil steken. Vanuit het Waterpaleis zijn we met de Becak (fietstaxi) teruggegaan naar het hotel. We waren net op tijd terug, want er volgde al snel een flinke plensbui. We zijn weer vroeg het mandje ingegaan. Morgenochtend loopt het wekkertje weer om 6.00 uur af.

Tot de volgende keer…..