Bromo en Kalibaru (Java)

Wij hebben inmiddels Java verlaten en zijn alweer 4 dagen op Bali…. Alles gaat nog steeds super! Ons verslag van vorige week:


Woensdag 25 augustus

Vanmorgen zaten we vroeg aan het ontbijt, want om 7.00 uur zouden we weer worden opgehaald door onze nieuwe chauffeur Maryono. Voor vandaag en morgen hebben we een trip naar de Bromo geboekt. De Bromo is één van de kraters die deel uit maakt van het Tengermassief. Dit massief schijnt het meest spectaculaire massief in Indonesië te zijn.

Maryono had zijn vrouw meegenomen, want op de Bromo is er een jaarlijkse hindoeïstische ceremonie waar ze graag bij wil zijn. Maryono spreekt erg goed Engels, dus hij heeft ons tijdens de lange rit heel veel kunnen vertellen. We zaten nog geen 10 minuten in de auto en toen kregen we al kroepoek met pinda’s aangeboden. Zijn familie heeft een eigen bedrijfje waar ze deze speciale soort maken met de naam ‘Oleh Oleh’. Het smaakte prima.

Wij keken onze ogen weer uit in het verkeer, zo vroeg op de ochtend. Trouwens ook langs de weg is er van alles te zien, teveel om op te noemen…

Tussen de middag hebben we gegeten in een plaatselijk eettentje die ondanks de Ramadan toch open was. Op goed vertrouwen hebben we hier een een bordje Nasi Goreng op. Het was erg lekker, maar vreselijk pittig. De zweetdruppeltjes liepen bij Maart van zijn hoofd af, haha…

Aan het einde van de middag reden we de bergen in. Grappig was dat de huisjes steeds kleurrijker werden en het viel ons op dat deze mensen typische gezichten hadden. Het had wat weg van de Tibettanen en de Nepalezen.

We hebben overnacht in het dorpje het dichtst bij de Bromo, zodat we morgenochtend niet meer zo lang hoeven te reizen. De laatste 45 minuten naar boven waren erg stijl, maar na zo'n 350 km te hebben afgelegd in 11 uur kwamen we aan in Cemoro Lawang. We verbleven hier in het Lava View hotel. Een erg primitief hotel, maar het schijnt hier in de omgeving de meest luxe van allemaal te zijn. Het was hier duidelijk een stuk kouder.

Na een hapje te hebben gegeten, onze “winter” kleding klaar te hebben gelegd voor morgen, de wekker op 3 uur te hebben gezet en veel kleding te hebben aangetrokken voor de nacht zijn we ons mandje ingegaan.

Leuke dingen die we onderweg tegen kwamen/mee maakten:

Allerlei creatief beladen brommers:
* Hout (zoveel mogelijk)
* Kroepoek (en dan niet zomaar een beetje kroepoek, nee een zak of 3 van 1,5 mtr. hoog bij 1 mtr. breed)
* Manden (een stuk of 50)
* Schapen (ja echt waar, een plank achter op de brommer vastgemaakt en daarop 2 levende schapen vastgebonden)
* Grafkist (je weet niet wat je ziet….)

* We stonden te wachten voor het stoplicht. Rechts van ons stond een 10-tal jongens in schooluniform te wachten bij de bus. Ineens een flink gegil en voor we het wisten zaten ze links van ons op een vrachtwagentje. Maryono vertelde dat ze normaal gesproken moeten betalen voor een buskaartje om naar school te gaan, dus heel blij zijn als ze ineens mee mogen rijden, wat nu het geval was. Grappig om te zien!
* Er staat bij elk stoplicht een aftellende klok, dus zo kun je zien wanneer het licht groen of rood gaat worden.
* Buschauffeurs rijden als gekken en hebben hier het alleenrecht. Halen in, terwijl het helemaal niet kan, maar gaan er vanuit dat jij dan gewoon voor ze remt of aan de kant gaat. En als jij niet op tijd inhaalt, dan gaan ze een partij zitten toeteren achter je. Echt niet normaal!!
* Twee keer werden we aangehouden door de politie. De eerste keer moest Maryono 100.000 rupia (ong. € 10,-) betalen. Er was niets aan de hand, maar dat is de politie hier, het gaat echt alleen maar om geld. Wij hebben deze boete overigens betaald. Voor hen is het nl.veel geld. De tweede keer was hij slimmer. Hij moest uitstappen en meekomen en hem werd gevraagd wie hij in zijn auto had zitten. Toen hij zij, journalisten uit Nederland, die graag een stuk over Indonesië willen schrijven voor de grootste krant van Nederland, schrokken ze duidelijk en hij kon zo vertrekken zonder te betalen….. We hebben er naderhand natuurlijk smakelijk om gelachen en hem beloofd dat als het nog een keer zou gebeuren, wij uit zouden stappen om een fotootje van ze te nemen ;-)

Leuke weetjes:
* Tijdens de Ramadan hebben de mensen aangepaste werktijden. Ze beginnen om 4.00 uur en stoppen dan weer rond 2.00 uur.
* Elke religie heeft zijn eigen ziekenhuis
* 90% van de Indonesische bevolking rookt. We hebben zelfs al een aantal malen kinderen van een jaar of 10 zien roken. Indonesië heeft een eigen sigarettenmerk, zonder filter.
* Maryono vertelde dat het verkeer in Yogya (ca. 4 miljoen inwoners) nog niets voorstelde bij dat van Jakarta (ca. 24 miljoen inwoners ) Bandung (ca. 21 miljoen) of Surabaya (ca. 20 miljoen). Met elkaar zijn zij de 4 grootste steden op Java. Wij blij dat we deze steden niet bezoeken.
* Alle brommers en auto’s worden overigens hier op krediet (bij de overheid) gekocht. 2 op de 3 mensen in Yogya hebben een scooter. (nodig voor hun werk)


Donderdag 26 augustus

Om 3.30 uur zaten we al in de jeep richting het uitkijkpunt waar we zullen wachten op de zonsopgang boven de Bromo. Het was een uurtje rijden, dwars door een immens grote zandvlakte. Het was al erg druk met lopende mensen, brommertjes, auto’s, enz. vanwege de ceremonie. We hebben de drukste dag van het jaar uitgekozen…

Met de kou viel het wel mee. De mensen hier hebben natuurlijk een andere beleving bij kou, dan wij. Wij hadden vrieskou verwacht, maar dat viel mee, maar handschoen en een muts waren wel even lekker.

Het was redelijk helder, dus de zonsopgang was goed te zien. Daarna weer vertrokken met de jeep richting de voet van de krater. Wat een drukte was het daar. Mensen gingen naar boven met van alles en nog wat; geld, eten, bloemen, kippen echt van alles. Ze gooien dit in de krater en denken daarmee de goden gunstig te stemmen. Wel heel bizar en bijzonder om mee te maken. Er stonden zelfs mensen halverwege (in) de krater die de dingen opvingen, super gevaarlijk! Wij snapten er niets van, maar later bleek dat dit de ‘armere’ mensen waren die de spulletjes wel graag willen hebben, jaja….

Heel bizar was overigens dat het mij op een gegeven moment op viel dat heel veel mensen met open mond naar me staarde. Maart gevraagd of hem dat ook opviel en inderdaad was het duidelijk dat ze mij in het bijzonder wel heel apart vonden. En toen ik ook nog werd gevraagd om op de foto te gaan, waren we het er helemaal over eens. Vooral de kindjes bleven met grote ogen en open mond staren en keken mij helemaal na. Later bleek dat ik met mijn witte huid en blonde haren hier een opvallende verschijning was. En aan hun kleding te zien, waren dit ook voornamelijk mensen uit de plattelandsdorpjes, dus sommige kinderen hadden waarschijnlijk nog nooit een ‘ander’ type mens gezien dan hun eigen volkje.

Na onze kennismaking met de Bromo weer terug met de jeep naar ons hotelletje voor een warme douche en een ontbijtje. Na alle spullen weer te hebben ingepakt, zijn we met Maryono vertrokken richting Kalibaru, ons eindstation op Java. Een tripje van een uurtje of 7. Er was onderweg weer een hoop te zien. Ons viel op dat elk dorpje zijn eigen specialiteit heeft. In het ene dorpje zie je heel veel kroepoek in de stalletjes liggen, in de volgende watermeloenen of kokosnoten. Maryono vertelde ons dat men onderweg bijv. kokosnoten verkoopt en meloenen koopt en deze dan meenemen naar hun eigen dorp om deze daar weer te verkopen.

Onderweg hebben we weer heerlijk mie met sateetjes gegeten in een plaatselijk tentje. Gelukkig iets minder pittig dan gisteren ;-)

Rond 16.00 uur kwamen we aan in Kalibaru bij Rumah Senang. Het plaatsje Kalibaru stelt niets voor, maar ik had op internet al zoveel leuke reacties gelezen over dit hotelletje dat we het eigenlijk wel even prima vonden om hier 2 nachten te vertoeven. Na 17 uur in 2 dagen te hebben gereisd. Het zag er inderdaad super uit. Vier kamers waren het eigenlijk in een grote tuin met zwembad en een hoofdgebouw. Super leuk!!

In eerste instantie wilden we graag Kawa Ijen (vulkaankrater) beklimmen, maar omdat dit een flinke dagtrip is, ook weer rond 4 uur ’s ochtends vertrekken, de zwaveldampen best wel heftig zijn en we de Bromo al hebben gezien. Toch maar besloten om het niet te doen. Op Bali hebben we ook nog de mogelijkheid om een vulkaan te bekijken.

Het enige nadeel van deze plek was het gejengel van de moskeeën meerdere keren per dag/nacht …. Beetje jammer, maar ja dan hadden we niet met de Ramadan moeten gaan..


Vrijdag 27 augustus

Vanmorgen kregen we te horen dat onze excursie naar een hele grote koffie, cacao en rubberplantage niet door ging. En ook het hotel wat we op het oog hadden in Ubud (onze volgende verblijfplaats) was al volgeboekt. Even balen, toen maar besloten om toch nog een nachtje langer in Kalibaru te blijven. Het is hier zo heerlijk!!En morgen gaan we een wandeling maken met de bewaker van ons hotelletje door de omgeving van Kalibaru. Lijkt ons wel lachen. Hij kent verder geen Engels, dus het wordt handen en voetenwerk en met het woordenboekje van Gonda moet het vast goedkomen ;-)

Dus vandaag een heerlijk relax dagje gehad, lekker gegeten en gedronken en met een boekje aan het zwembad gezeten. Wat wil je nog meer…


Zaterdag 28 augustus

Vanmorgen om 9 uur stond Faussi voor ons klaar. Een hele lieve en aardige man. Hij woont naast Rumah Senang en bewaakt het elke nacht. Is blijkbaar nodig hier.

Als eerste zagen we de ‘klapperklimmers’. Zij klimmen in de palmbomen en tappen de nectar van de palmbomen waar ze palmsuiker van maken. Later hebben we ook nog het fabriekje gezien waar de palmsuiker werd verwerkt. We kwamen langs kleine koffieplantages, waar men de koffiebonen aan het plukken was. Ook zagen we mensen die hout aan het sprokkelen waren om te kunnen koken s’avonds en gras aan het verzamelen waren voor de beesten. Van een aantal jongens die kokosnoten uit de boom aan het halen waren kregen we een kokosnoot. Zo konden we proeven van de kokosmelk en hebben we een stukje kokos gegeten. Vers van de pers…. Normaal gesproken zijn we geen kokosfans, maar dit was best lekker! We zagen nog grote spinnen tussen bomen hangen, volgens Faussi waren ze giftig, jakkie!! Ook waren er flink wat bananenbomen en papayabomen te zien. Na 3 uurtjes te hebben gewandeld en van alles te hebben gezien, liet Faussi ons nog zijn eigen boerderijtje zien, 2 koeien, 10 schapen en een aantal kippen. Hij was helemaal trots!
Deze wandeling zullen we niet snel vergeten. Echt heel bijzonder!!

Tot later…..Liefs Maart & Nic