Lovina & Ubud (Bali)

Hallo allemaal,

Daar zijn we weer….. Thanks voor jullie reacties. Het blijft leuk om dit te lezen. Hier weer een verslag van een paar dagen.


Zondag 29 augustus

Vandaag gaan we Java alweer verlaten. We hebben in een week tijd veel gezien, gehoord en meegemaakt van de Indonesische cultuur, al realiseren we ons dat deze heel anders zal zijn op Bali. We wisten dat Java een onderontwikkeld gebied zou zijn, maar toch valt het je dan nog tegen, als je ziet hoe sommige mensen hier leven in hun rieten huisjes tussen de puinhopen. En dan loop jij daar als ‘rijke Europeaan’. Het liefst wil je iedereen iets geven, maar dat kan niet. Af en toe gaf het een erg naar gevoel, maar ja ook dat hoort erbij, denk ik dan maar! Het is misschien ook wel goed om weer even geconfronteerd te worden met het feit hoe goed wij het hebben.

Genoeg serieuze praatjes ;-) Maart was al vroeg zijn mandje uit. Hij werd gek van het gejengel, was z’n oordopjes vergeten in te doen :) Dus was om 6 uur al aan het zwembad, met z'n iPod op een boekje gaan lezen. Ik heb er weinig problemen mee, slaap overal doorheen. Na het laatste ontbijtje op Rumah Senang bracht Aris ons zelf naar Ketapang, de havenplaats naar Gilimanuk (Bali). Hij zal ook ons ook naar Lovina (Noord-Bali) rijden. Het was de bedoeling om direct naar Ubud (midden/zuid Bali) te gaan, maar anders zijn we weer een hele dag onderweg, dus hebben besloten om een tussenstop in Lovina te maken.

De ferry deed er een uurtje over. Op de boot waren we nog getuige van een ‘bijna vechtpartij’ van Nederlandse mensen van een Fox groepsreis…Ach best leuk tijdverdrijf toch, hihi.

Na het boottochtje op naar Lovina. Het viel ons gelijk op dat het hier op de weg al een stuk rustiger was en dat er minder agressief werd gereden, althans Aris heeft natuurlijk een Javaanse rijstijl, dus af en toe deden we gewoon weer onze ogen dicht….Onderweg zagen we al wat aapjes langs de weg zitten.

Het grootste gedeelte van de Balinese bevolking is Hindoe (dus we zijn voorlopig af van dat geschreeuw uit de speakers). Men gelooft dat de goden bij rituele gelegenheden de wereld der mensen bezoeken. Ze hebben dan ook vaak ceremonies ter ere van bruiloften, overlijden, geboortes, inwijdingen, enz. Het hele dorp deelt hier aan mee. Waarschijnlijk zullen we tijdens onze reis over Bali hier nog wel beter kennis mee maken.

We zagen ook direct onderweg dat de mensen wat beter gekleed zijn en ook veel minder volgeladen brommers. Er wordt veel meer per (vracht)wagen vervoerd.

Aan het einde van de middag kwamen we aan in Lovina. Lovina staat overigens bekend om zijn dolfijnentoertjes. ’s Ochtends vroeg kun je met een vissersbootje mee om dolfijnen te spotten. Maar aangezien we al heel veel dolfijnen gezien hebben in Nieuw-Zeeland en op een wat diervriendelijkere manier, laten we het hier liever bij.

Na te hebben geluncht en even over het strand (overigens zwart lava zand) te hebben gelopen (en aangevallen te worden door verkopers van massages, toertjes, taxi’s, enz.) teruggegaan naar ons huisje. We hadden een buitendouche, dus dachten buiten te gaan douchen, maar toch maar niet gedaan. Het was al donker en er kwamen enorm veel vliegen op het licht af. Misschien toch niet zo handig. We zullen de klamboe vannacht wel nodig hebben.

Ik, Nic, had al een paar keer wat geritsel gehoord boven het plafond, maar dacht het zal wel. Op een gegeven moment samen met Maart geluisterd en ja hoor elke keer rende er iets over het plafond. Nee dat meen je niet, hier ga ik echt niet slapen!! Een rat of een muis kan overal doorheen komen, dus echt niet!! Naar de receptie gelopen en hij gaf gelijk aan dat we een andere kamer konden krijgen, alleen ze zaten helaas volgeboekt… De technische dienst kwam wel even langs om te checken. En ja hoor daar kwamen ze met een spuitbus voor de vliegen, jaja….In eerste instantie hielden ze zich daarboven natuurlijk stil, maar later kwamen ze gelukkig nog even in beweging. Uiteindelijk was er ineens wel een andere kamer en mochten we gelukkig verkassen…Pff..ik kon weer opgelucht ademhalen.

’s Avonds hebben we een hapje gegeten in een tentje op het strand. Tussen de fakkels, voetjes in het zand en een heerlijke rose! Dat was op en top genieten!!


Maandag 30 augustus

Vandaag vertrekken we richting Ubud. Een chauffeur gezocht en we zullen rond 12 uur vertrekken. Dus hadden wij nog een paar uurtjes voor het zoeken naar een hotel in Sanur (Bali) en Senggigi (Lombok). Met het zoeken naar een hotel in Ubud en Lovina hadden we al gezien dat het niet zo makkelijk is, iets leuks en betaalbaars te vinden. Er zit toch al best wel veel vol. Maar het is uiteindelijk gelukt om iets te geschikts te boeken voor Sanur en Senggigi. Voorlopig zijn we weer onder de pannen. We hoeven nu alleen nog maar een verblijfplaats te zoeken voor de laatste 2 dagen op Bali. Verder is alles geregeld, zelfs het hotel in Kuala Lumpur op de terugreis.

Ubud ligt in het midden/zuiden van Bali en is bekend om zijn culturele leven. Tot de jaren ’80 was het een rustig klein dorpje, maar al snel werd het een dorp voor ‘cultuurtoerisme’. Nu is het een klein stadje met veel winkels, galeries en restaurants. Een plek waar je geweest moet zijn, als je Bali hebt bezocht.

Onderweg naar Ubud hebben we nog een bezoek gebracht aan Pura Ulun Danu Bratan. Deze 17e eeuwse tempel is bijzonder omdat hij op een eilandje in het Bratanmeer staat. Ook zijn we onderweg nog even gestopt bij een apenbos. De aapjes zaten hier langs de weg, onze chauffeur zei dat dit vrij uitzonderlijk was, aangezien het hier hoog in de bergen vaak bewolkt en regenachtig is en dan komen ze vaak het bos niet uit. En ook kwamen we nog langs een groente en fruitmarkt waar we over heen zijn gelopen. Leuk om te zien al die soorten groenten, fruit, kruiden, nootjes, pinda’s, etc.

Het was even zoeken naar ons hotel in Ubud, dat was namelijk niet zo makkelijk te vinden. Maar uiteindelijk toch gevonden. Een klein hotel met grote kamers en een ontzettend mooi uitzicht op de ‘ricepaddies’. Zo noemen ze hier de rijstvelden.

Na ons welkomstdrankje, afternoon tea met een heerlijke in de palmsuiker gebakken banaan zijn we met de shuttle van het hotel richting Ubud gegaan waar we winkeltjes hebben gekeken en een hapje hebben gegeten. Dit keer hebben we de Rendang geprobeerd. En die is hier idd erg goed! Ik heb Rendang thuis ook al eens gemaakt, alleen dan zonder kokosmelk, maar die hoort er eigenlijk wel bij. Binnenkort nog maar eens een keer proberen. Wie wil er proeven? ;-) Overigens er was ons niets teveel verteld over Ubud, leuk en gezellig plaatsje voor een dag of twee.


Dinsdag 31 augustus

Vandaag wilden we graag een wandeling door de sawa’s(rijstvelden) maken. Dus eerst met de shuttle naar het centrum en van daaruit de wandeling gestart. En deze ging dwars door sawa’s. Op een gegeven moment liepen we blijkbaar niet helemaal goed, want ineens begon er een hond te blaffen en voor we het door hadden, kwam hij al op ons afgerend. Wegwezen!!!!! Onze goede conditie kwam toch nog goed van pas. We hebben het normaal gesproken al niet heel erg op blaffende honden, maar aangezien hier op Bali hondsdolheid heerst, lopen we er eigenlijk met een hele grote boog omheen. Naast Hepatitis A, DTP, Buiktyfus en Malaria, hoefden we niet te worden ingeënt tegen hondsdolheid, maar je moest wel oppassen dat een hond of kat je geen lik geeft of bijt, dan moet je zsm naar het dichtstbijzijnde goede ziekenhuis en dat is voor ons Kuala Lumpur (2 uurtjes vliegen) Blijkbaar zijn er hier in Indonesië geen goede ziekenhuizen.

Tussen de sawa’s kwamen we ineens een Warung tegen, dus bij deze meneer hebben we even een drankje gedronken en zijn we even op adem gekomen van ons hondenavontuur.

De sawa’s zijn trouwens niet zomaar rijstvelden, daar is goed over nagedacht. Sinds de 9e eeuw hebben ze een complex netwerk van irrigatiekanalen en tunnels aangelegd. Zo wordt het water van hoog in de bergen, naar beneden geloodst. Een knap stukje werk!

Terug in het hotel hebben we nog even een boekje gelezen aan het zwembadje en heeft Maart genoten van een Balinese massage.


Woensdag 1 september

Vandaag stond er een fietstour op het programma, dus weer vroeg uit de veren. Eerst nog even de spullen ingepakt, want we verlaten vandaag Ubud en gaan naar Sanur. Nadat we door de bus waren opgehaald, reden we richting Tegallalang. Hier heb je een schitterend uitzicht op de rijsterassen. En dat was het zeker!

Daarna reden we door naar Kintamani. Hier konden we op het balkon genieten van een ontbijtje en het uitzicht op Gunung Batur en het gelijknamige kratermeer.

Na het ontbijt reden we door naar een ecologische koffieplantage. Hier hebben we het proces van het koffie maken gezien en mogen proeven van verschillende soorten koffie. Female en male koffie (verschillende bonen), ginger coffee, cocoa, enz. Ook mochten we nog verschillende soorten fruit proeven. Daarna weer een stukje verder fietsen.

Onderweg stopte we nog bij een Balinees huis. Een Balinees dorp is eigenlijk een religieuze gemeente, rondom een aantal tempels. Ieder echtpaar dient lid te zijn van een banjar (dorpsgemeenschap). Een banjar verzorgt bijv. begrafenissen. Het dorp is weer verdeeld in woonerven die aan alle kanten zijn omgeven door muren. In deze woonerven wonen families in de mannelijke lijn. Dus wanneer een dochter gaat trouwen, vertrekt zij naar het woonerf van haar man. Al deze woonerven hebben allemaal een huispoort, een keuken, een rijstschuur, huistempel, slaapplaatsen voor families, woongedeelte. Een keer per 5 jaar wordt er een telling gedaan door de overheid en de veranderingen (baby's, huwelijken, sterfgevallen) genoteerd. We hebben echt wel een duidelijk beeld gekregen van hoe deze mensen leven. Ondanks dat Bali al een stuk verder ontwikkeld is dan Java, leven ze ook hier nog heel primitief.

We hadden al even kennis gemaakt met het Moslim leven, maar het Hindoe leven is totaal anders. Ze zijn de hele dag druk met kleine bloemenoffertjes maken. Je ziet overal van die bloemenbakjes liggen, bij tempels, beelden, bomen, voor winkels, huizen, enz. Hier gooien ze dan wat water (heilig water wel te verstaan) over en steken een stokje wierook aan. Aan het einde van de dag zie je overal van die vertrapte bakjes…Op deze manier eren zij ‘hun goden’.

Na ons bezoek aan het Balinese dorpje weer verder gefietst. Tussen de rijst paddies door..

Op een gegeven moment kwamen we langs een rijstveld waar ze (dit is een taak voor de vrouwen) aan het oogsten waren. Dit was erg leuk om te zien hoe dit in z’n werk ging, maar wat een hels karwei in die hitte!!

Aan het einde van de fietstocht hebben we met z’n allen geluncht in een plaatselijk restaurantje. Echt heerlijk gegeten hier!!

Daarna zijn we teruggebracht naar het hotel in Ubud. Toen we aankwamen stond de taxi klaar met de koffers al in de auto. Op naar ons volgende avontuur…Sanur!